Μαμα σε κριση..!!

Τα πλασματάκια μας είναι τα μόνα που μπορούν να μας κάνουν λιώμα με τα λόγια ή τις αγκαλιές αλλά μπορούν να μας φτάσουν και στα όρια μας...

Κάπου είχα διαβάσει ότι μετά τα δυο περνάνε κάτι σαν μικρή εφηβεία,αρχίζω και το πιστεύω...

Βέβαια αυτό που με τρελαίνει είναι όταν τσακώνεσαι και λέει σε όλα όχι ξαφνικά αφού βλέπει ότι δεν το παίρνει γίνεται ξαφνικά μέσα στις γλύκες και τελικά θα κάνει αυτό που του είχες πει...

Είναι βέβαια η ζωή μας και χωρίς αυτά δεν μπορούμε...

Δεν ξέρω για εσάς αλλά εμείς έχουμε περάσει στο στάδιο ότι δεν θέλει να κρατάει το χέρι μας και να πηγαίνει μόνος του γιατί είναι μεγάλος και προσέχει...

Η αλήθεια είναι ότι μεγάλωσε το αγόρι μου....

Πότε ήταν που ήταν μια σταλιά  και έχει γίνει ολόκληρο παλικαράκι 3,5 χρονών...

Τελικά ότι και α μας κάνουν ότι και να πουν πάντα θα τρέξουν μετά στην αγκαλιά μας και θα τα ξεχάσουν όλα...