νεος γονιος

Θυμάμαι όταν γέννησα σκεφτόμουν όταν τον πάρω στο σπίτι θα τα καταφέρω άραγε? Και αν έχει κολικούς και πονάει και κλαίει πως θα αντέξω να τον βλέπω έτσι...

Θα τρώει?Θα κοιμάται καλά μαζί μου?

Τελικά όλα έφυγαν από το μυαλό μου όταν τον φέραμε στο σπίτι...

Ήταν πολύ ήσυχο μωρό, κοιμόταν πολύ εύκολα όπου το ακουμπούσα κοιμόταν, θυμάμαι είχε και παρατσούκλια << αξεσουάρ, κασκόλ >> και άλλα τέτοια...

Ακόμα και στο γάλα του όσο ήταν στο νοσοκομείο δεν έτρωγε πάντα καλά μαζί μου και ανησυχούσα, μόλις ήρθαμε σπίτι από το πρώτο τάισμα κιόλας τα πήγαμε μια χαρά.

Και ευτυχώς δεν είχε κολικούς..

Θυμάμαι να λέω καλά δεν κλαίει αυτό το παιδί..?

Την επόμενη τον κάνω μπάνιο με την μαμά μου και μόλις καταλαβαίνει νερό επάνω του βάζει ένα κλάμα, εντάξει μέχρι να τον ντύσουμε μου έφυγε η ψυχή...

Τελικά μάλλον εμείς οι γυναίκες έχουμε κάποιο αυτόματο σύστημα μέσα μας και ας βγαίνουν όλα αυθόρμητα  αρκεί να μας βοηθάει και το μωρό πάντα.

Και το βασικότερο είναι να ξεκουραζόμαστε και εμείς γιατί μέχρι να βρούμε τους ρυθμούς μας με το μωρό και άυπνες που μένουμε και τα νεύρα μας τσιτώνουν και όλα μας ενοχλούν και στην ουσία δεν το ζούμε όσο θα έπρεπε...

Γι ' αυτό όποιος θέλει να μας παρεξηγήσει δικαίωμά του γιατί το σπίτι μας είναι χάλια γιατι ακόα και εμείς οι ίδιες είμαστε όλοι μέρα με τις πιτζάμες....