Εγκυμοσυνη

Καλημέρα,

Σήμερα λέω να σας πω την δική μου ιστορία της εγκυμοσύνης...

Το 2011 κάναμε πολιτικό γάμο μέναμε ήδη μαζί...

Αποφασίζουμε να βάλουμε μπροστά για ένα παιδάκι

Προσπαθούσαμε ένα χρόνο και τίποτα είχαμε απογοητευτεί.

Τελικά το 2012 μας πάνε καλά τα οικονομικά και κάνουμε και θρησκευτικό γάμο.

Μετά από ούτε ένα μήνα αρχίζουν τα συμπτώματα της εγκυμοσύνης...

Η χαρά μας δεν περιγράφονταν...

Το πρώτο τρίμηνο κυλούσε μια χαρά μετά από απλές εξετάσεις αρχίσανε οι δυσκολίες μας

Είχα χαμηλά αιμοπετάλια και η εγκυμοσύνη τα έριχνε κι άλλο...

Κάθε τρεις και λίγο εξετάσεις και ξεκίνησα την κορτιζόνη πιστεύω ήταν το χειρότερο μου, να μην μπορώ να φάω τίποτα...

Να βλέπω γλυκό και να μην μπορώ να το φάω, όλα τα έτρωγα ανάλατα....

Κάπου στον όγδοο μήνα της εγκυμοσύνης κάνω μια απλή εξέταση αίματος τα αιμοπετάλια είχαν φτάσει πάτο .

Ο γυναικολόγος μου πολύ καλός μου λέει μάζεψε τα πράγματά σου πας στο νοσοκομείο...

Τρεις μέρες με ενδοφλέβια αγωγή συνέχεια εξετάσεις αίματος, μου κάνανε και ινσουλίνη για το ζάχαρο γιατί η κορτιζόνη το ανέβαζε

Την δευτέρα το πρωί με βάζουν στο χειρουργείο να μου πάρουν το μωρό με καισαρική και ολική νάρκωση, ευτυχώς όλα πήγαν καλά χάρη στον γιατρό μου

Το αγόρι μου αν και 33 εβδομάδων γεννήθηκε 2140 κιλά και 49 πόντους στην μονάδα ήταν το πιο μεγάλο...

Εμένα με είχαν πάει για καλύτερη φροντίδα στην εντατική, δεν με άφησαν να τον δω, τον είδα την επόμενη μέρα.

Αλλά δεν με ένοιαζε τόσο γιατί ήξερα ότι ήταν καλά και υγιής....