Γλυκες αναμνησεις

Μου αρεσει να βλεπω φωτογραφιες του γιου μου...

Της βλεπω και λεω ποσο γρηγορα μεγαλωσε...

Μου φαινεται απιστευτο, ακομα νομιζω οτι ειναι εκεινο το μικρο φασολακι που εβλεπα απο τον υπερηχο...

Απο την β επιπεδου ειχα κρατησει και εβαλα σε κορνιζα εναν υπερηχο που φαινοτανε ξεκαθαρα το πλασματακι μου...

Θυμαμαι οταν γεννησα νομιζα οτι ακομα ειναι μεσα και με κλωτσαει...

Οταν τον πηρα αγκαλια καταλαβα ναι οντως γεννησα και αυτο το πλασμα ηταν μεσα στην κοιλια μου...

Το μικροσκοπικο μου πλασμα που του εβαζα τα ρουχαλακια του και του ηταν ολα μεγαλα...

Αυτα τα καλτσακια παντα τα εχανα μεσα στο φορμακι του....

Εχω κρατησει τα πρωτα του ρουχα, αυτα που τον εβγαλα απο μαιευτηριο...

Τα ειχα παρει οταν εμαθα οτι ειμαι εγκυος και ας μην ηξερα ακομα το φυλο του μωρου...

Ολοι μου ελεγαν οτι ειχα κοριτσι και εγω ηξερα ειχα προαισθημα οτι εχω αγορι...

Μαλιστα θυμαμαι οτι νευριαζα οταν μου το ελεγαν γιατι ημουν σιγουρη...

Στην αρχη ο γιατρος μου ειπε μαλλον εχεις κοριτσι, θυμαμαι να κατσουφιαζω γιατι το ειχα σιγουρο...

Οταν βεβαια το ειδαμε καθαρα μαλιστα θυμαμαι να μου λεει το παιδι σου εχει τρια ποδια...

Εγω εκεινη την ωρα δεν το καταλαβα...

Τωρα βεβαια ειναι ολοκληρο παλικαρι...

Εχουν περασει 51 μηνες απο τοτε που γεννηθηκε αλλα εμενα μου φαινεται σαν να ηταν εχτες....